Een nieuw jaar, 2023. Een jaar van nieuwe openbaringen van God. Een dieper leren kennen van Hem voor ieder die dat wil.
God wil Zichzelf machtig betonen dit jaar. Hij is in beweging. De rimpeling is al begonnen. Stappen we in?

Ik begon mijn 1e dag van het jaar waar de boekenlegger in mijn Bijbel lag: Psalm 23, De Heer is mijn Herder, mij ontbreekt niets. (wauw)
Ja, ook in het jaar 23 is de Heer onze Herder. En wanneer we Hem onze Herder laten zijn (!), zal niets ons ontbreken. Want Hij Zelf is onze bron en basis.
Het zal ons niet aan vrede en bescherming ontbreken, ook al is er dreiging om ons heen. Het zal ons niet aan blijdschap ontbreken, ook al zijn er negatieve omstandigheden om ons heen. Het zal ons niet aan aanvaarding ontbreken, ook al wordt er afwijzing op ons afgevuurd. Het zal ons niet aan voldoening ontbreken, want Hijzelf verkwikt onze ziel.
Maar hoe beginnen we dit te ervaren?

Naar het begin. Wanneer creëerde God de mens? Op de 6e dag. Sterker nog, aan het eind van de 6e dag. God maakte op die dag eerst de dieren en als laatste de mens. Toen was God klaar met de schepping. Alles was gedaan, alles was perfect en Hij zag dat het zeer goed was. Toen rustte God. Niet omdat Hij moe was, maar alles was voltooid.
Dus de eerste volle levensdag van de mens begon in de rust en voltooiing van God. Het werk was gedaan. God had de mens niet nodig om nog iets te maken. De mens hoefde God geen handje te helpen. Er was gewoonweg niets meer toe te voegen aan wat God gedaan had.
Hier zit een diepe les in die een belangrijk principe van God toont. Een principe dat we ook verder in de Bijbel zullen tegenkomen.

Maar laten we eerst nog een eigentijdse gelijkenis erbij pakken.

Er waren eens 3 mannen die een tocht maakten door een groot uitgestrekt natuurreservaat. Op een dag zagen ze over de heuvels een bosbrand naderen. Paniek sloeg hun om het hart. De ene man rende hard weg naar de hoogste heuvel en klom in een hoge boom. De andere keerde zich om en begon te rennen richting de bewoonde wereld. En de laatste stond genageld aan de grond en bedacht wat hij moest doen om het helse vuur te ontkomen. Hij pakte zijn aansteker en stak het veld dat voor hem lag in brand. Hij wachtte tot het verschroeid was en ging toen midden in het verschroeide veld staan.
De bosbrand naderde en de man in de boom werd verzwolgen door de vlammen. De andere man kon niet hard genoeg rennen en werd ingehaald door het vuur. Ook hij kwam om.
Maar de man die midden in het verschroeide veld stond overleefde het helse vuur toen het voorbij kwam, want er was niets brandbaars meer aanwezig.

De clou van dit verhaal is, niet te vertrouwen op onze kracht en inspanning, maar te rusten en te vertrouwen in het voltooide werk. En wat specifieker, te rusten en te vertrouwen in het volbrachte werk van God voor ons.
De eerste 2 mannen vertrouwden op hun eigen kracht en inspanningen om te ontkomen aan het onheil, maar konden het niet. Maar de 3e man vertrouwde niet op zijn eigen kracht, maar op de kracht en het werk van het aangestoken vuur. Hij vertrouwde erop dat het voltooide werk van het vuur hem zou redden. Het vuur deed het werk voor hem. Het verschroeide veld had het vuur voor hem ondergaan en gaf hem zo zijn redding.

Zoals we bij de schepping voor het eerst kennismaken met Gods principe, dat alles bereid was en de mens er niets aan kon toevoegen, maar gewoonweg mocht leven in de rust. Zo zien we hetzelfde principe opnieuw terugkomen in het reddingsplan van God.
Opnieuw bereidde God alles voor. Jezus kwam om de straf voor ons te dragen. Hij kwam als het ware om ons ‘verschroeide veld’ te worden. Hij onderging gruwelijke marteling voor onze gezondheid, Hij onderging gruwelijke pijn voor onze bevrijding en Hij onderging gruwelijke verlatenheid voor onze verzoening met God.

God heeft alles bereid voor ons welzijn. Ja zeker, voor onze redding om een kind van God te worden. Maar ook voor onze verdere wandel op aarde, net als de eerste mens. Maar stappen wij in in dat ‘verschroeide veld’?
Om een overwinnend leven te leiden als christen moeten we leren in Zijn rust en gedane werk te blijven staan. Ons niet laten verleiden om te gaan vertrouwen op onze eigen inspanningen en kracht om dingen gedaan te krijgen. Hij heeft alles beschikbaar gemaakt voor ons om in te wandelen. In Hem is er wijsheid tot onze beschikking, in Hem is er gezondheid tot onze beschikking, en in Hem is de vrede die alle verstand te boven gaat tot onze beschikking. Wat een geschenk!

Al wat ons te doen staat is Hem vertrouwen en gehoorzamen. Hmm, misschien wel zoals met een schaap en de herder…
De Heer is mijn Herder, mij ontbreekt niets. Hij maakt voor mij de tafel gereed.

Laten wij ook dit jaar stappen en blijven in dit leven van voltooiing door God.
Luister naar dit mooie lied.