We vermaken ons in Bolivia, maar wat een verschil!
Van het tropische Paraty, waar de zweetdruppels zonder inspanning langs je rug lopen. Tot Cochabamba op 2600 meter hoogte met ijle droge lucht, waar het zweet niet eens de tijd krijgt om te glanzen, maar direct verdampt. In beide gevallen drinken we ons het apezuur, maar de beleving is geheel anders.
Op hoogte leven was de eerste paar dagen even wennen. Maar een heerlijke bijkomstigheid is, dat muggen hetzelfde ervaren en 4 toontjes lager zingen. Wat een verademing!
De tropische bossen bij Paraty zijn tijdelijk ingewisseld voor een jungle van betonnen wolkenkrabbers. We kijken onze ogen weer even uit, want we zitten nu in een appartement op 12 hoog en hebben uitzicht over de grote stad met aan de horizon de bergen.

Bolivianen zijn heel vriendelijke mensen en meer ingetogen dan Brazilianen. Ze zijn wat kleiner van stuk met wat ronde bolle gezichten, wat zo typerend is voor Indiaanse volken. Mooie mensen. Ook zie je hier meer klederdracht. Vrouwen met een geplooide rok, een gekleurde draagzak op de rug en een hoed op.

Deze 2 weken bezoeken we een Boliviaanse vriend, Luis, die we 9 jaar geleden hebben ontmoet en nu eindelijk een bezoek kunnen brengen in eigen land. Hij is voorganger van een kerk en nodigde ons uit om het Woord te delen en een genezingsdienst te houden. Het is altijd mooi om mensen te kunnen bedienen waar ook ter wereld. Zo werd o.a. een vrouw genezen van langdurige nek en schouderklachten en een andere vrouw van langdurige pijn in haar lies. Ook ervoer een man die staar in zijn oog had verbetering van zicht. Dank U Jezus voor Uw werk!

Een andere voorganger, Andras, nodigde ons ook uit om te spreken in een zondagdienst en op een leiders meeting. De Heer werkte krachtig door het Woord en tijdens de leiders meeting spraken we van Gods trouw en deelden we hoe God ons heeft geleid en werkt in onze levens. Vele van de leiders waren erg geraakt en bemoedigd. Van welke kleur of formaat we ook zijn, God is dezelfde voor iedereen!

Tijdens dit bezoek hebben we samen met Luis een paar toeristische uitstapjes gemaakt, zoals naar het 40 meter hoge Jezus-beeld, dat zelfs groter is dan die beroemde in Rio. We hebben lol en het is goed om onze vriendschap te versterken.
Ook genieten we van de rijke keuken van Cochabamba. Deze stad staat namelijk bekend als de culinaire hoofdstad van Bolivia. Eten als een Cochabambino betekent een bord met inhoud voor 3 personen! Luis neemt ons graag mee naar verschillende eetgelegenheden om van het lokale eten en drinken te smullen.

We zien onszelf geregeld in een taxi stappen, die 35 jaar geleden zijn beste tijd meemaakte en waarvan de schokdempers nodig aan vervanging toe zijn. Of we rijden rond in een import taxi, waar het stuur maar even aan de andere kant is verplaatst en je als bijrijder naar de tellers voor je zit te kijken.
We houden wel van een beetje vreemd en oud. Dat doet ons erg denken aan onze reizen in de wereld.

De laatste dagen in dit land besteden we aan het verder voorbereiden van de lessen voor de trainingsschool. Want donderdag reizen we weer af naar Brazilië en volgende week maandag begint de school in Paraty.
Tot nu toe hebben 21 studenten zich opgegeven uit 9 verschillende kerken. Veelbelovend!